Moncho Paz
A comunicación e a cultura corporativa son dúas realidades fundamentais nas organizacións, xa sexa en tempos de crise ou en momentos de bonanza económica. En España, os gabinetes de comunicación nas empresas xorden cara a mediados da década dos oitenta; inicialmente, á fronte deles situáronse xornalistas de prestixio que fortalecían a proxección social das respectivas organizacións.
Hai dous feitos determinantes na profesionalización da comunicación corporativa en España: por unha banda, a influencia de Estados Unidos e o mercado anglosaxón, que sempre foron un espello onde mirarnos, dado que levan máis de corenta anos traballando neste eido; e pola outra, a constitución da Asociación de Directivos de Comunicación (Dircom), na actualidade integrada por máis de seiscentos profesionais e que constitúe a organización de referencia neste ámbito no conxunto do Estado español. Nace en 1992, froito da iniciativa dun grupo de destacados profesionais da comunicación, motivados pola crecente importancia e alcance das súas responsabilidades na empresa e na sociedade. Recentemente estableceu a súa Delegación en Galicia.
Ao anteriormente sinalado, súmase o feito de que os empresarios son cada vez máis conscientes da necesidade de contar coa figura dun Responsable ou Director de Comunicación, cuxa función na organización debe ser máis estratéxica que operativa. Trátase de incorporar a comunicación á xestión, ao entenderse como unha ferramenta eficaz para acadar outros públicos obxectivos. Deste xeito, calquera organización -independentemente da natureza da súa actividade- debe integrar no seu equipo directivo a un profesional da comunicación, que ademais de coordinar a comunicación empresarial (interna e externa), preste especial atención ás relacións cos medios informativos e á comunicación en situacións de crise.
Unha boa imaxe pública é fundamental no proceso de construción da marca, para que esta sitúese adecuadamente no mercado, dando a coñecer á sociedade os seus produtos ou os seus servizos profesionais. Iso incrementa a súa proxección exterior, eleva a súa reputación corporativa e, cando se trata dunha empresa cotizada, pode provocar tamén a subida dun determinado valor no parqué.
A empresa debe adecuarse, pois, ao seu contorno inmediato (socios, profesionais, directivos…), pero tamén aos seus clientes, provedores, á Administración Pública e, de xeito especial, aos medios informativos. A xestión intelixente destes públicos interesados -os stakeholders de Freeman- será un elemento esencial na planificación estratéxica da actividade empresarial.
Hai dous feitos determinantes na profesionalización da comunicación corporativa en España: por unha banda, a influencia de Estados Unidos e o mercado anglosaxón, que sempre foron un espello onde mirarnos, dado que levan máis de corenta anos traballando neste eido; e pola outra, a constitución da Asociación de Directivos de Comunicación (Dircom), na actualidade integrada por máis de seiscentos profesionais e que constitúe a organización de referencia neste ámbito no conxunto do Estado español. Nace en 1992, froito da iniciativa dun grupo de destacados profesionais da comunicación, motivados pola crecente importancia e alcance das súas responsabilidades na empresa e na sociedade. Recentemente estableceu a súa Delegación en Galicia.
Ao anteriormente sinalado, súmase o feito de que os empresarios son cada vez máis conscientes da necesidade de contar coa figura dun Responsable ou Director de Comunicación, cuxa función na organización debe ser máis estratéxica que operativa. Trátase de incorporar a comunicación á xestión, ao entenderse como unha ferramenta eficaz para acadar outros públicos obxectivos. Deste xeito, calquera organización -independentemente da natureza da súa actividade- debe integrar no seu equipo directivo a un profesional da comunicación, que ademais de coordinar a comunicación empresarial (interna e externa), preste especial atención ás relacións cos medios informativos e á comunicación en situacións de crise.
Unha boa imaxe pública é fundamental no proceso de construción da marca, para que esta sitúese adecuadamente no mercado, dando a coñecer á sociedade os seus produtos ou os seus servizos profesionais. Iso incrementa a súa proxección exterior, eleva a súa reputación corporativa e, cando se trata dunha empresa cotizada, pode provocar tamén a subida dun determinado valor no parqué.
A empresa debe adecuarse, pois, ao seu contorno inmediato (socios, profesionais, directivos…), pero tamén aos seus clientes, provedores, á Administración Pública e, de xeito especial, aos medios informativos. A xestión intelixente destes públicos interesados -os stakeholders de Freeman- será un elemento esencial na planificación estratéxica da actividade empresarial.
0 comentários :
Danos a túa opinión