A Voluptuosidade da Tristeza

Viviana Fernández.-

O poder de sedución da tristeza é innegable porque a tristeza é esa amante apaixonada e fiel que nunca nos abandona e, precisamente por iso, é tan difícil escapulirse dela. E tamén existe o pracer de estar triste, de deixarse arrolar pola doce e relaxante nana da tristura. Non podemos evitar que o paxaro da tristeza voe sobre nós pero si podemos evitar que aniñe no noso peito e namorarnos dela.

De todos os sentimentos coido que a tristeza é o máis íntimo, o máis individual. Se o comparamos con outros sentimentos como o amor, o desexo, a envexa, os celos, veremos que estes necesitan da existencia doutro obxecto ou persoa para existir mentres que a tristeza pode medrar en nós como un tumor sen causa algunha aparente. Por iso é un sentimento tan perigoso, quizais o único que remata en enfermidade, a depresión. Un dos trastornos máis habituais e paralizantes.

En A Voluptuosidade da Tristeza tamén trátase o tema da felicidade. Sempre pensei que nada nos fai tan infelices nin nos frustra tanto como a procura incondicional da felicidade, ese teimar en ser felices custe o que custe. Cuestionámonos continuamente se a nosa vida, o noso traballo, a nosa parella satisfainos e por iso vivimos na permanente insatisfacción e a desconfianza.

Na novela vese como empresas de videncia online lúcranse desta pornografía da tristeza, desta pornografía da insatisfacción. Pero non son só as empresas de esoterismo senón todas aquelas que prometen solucións inmediatas e milagreiras aos nosos problemas, aquelas que nos prometen a felicidade sempre inalcanzable doutro xeito.

Martina, a protagonista da miña novela, é unha muller de carne e óso, complexa, con claroscuros e contradicións. Do mesmo xeito que as miñas universitarias en Taradas, Martina é unha muller valente, fascinante polos seus defectos máis que polas súas virtudes, insaciable na procura da felicidade. Unha antiheroína. Non é un personaxe esperpéntico nin caricaturizado, como tampouco o foron as miñas Taradas, senón un perfil de muller que existe e é real, aínda sen ser representativo.

A Voluptuosidade da Tristeza non é unha novela de acción nin de fogos artificiais, é unha novela psicolóxica onde o principal é a profundidade dos seus personaxes, os sentimentos e emocións que esperta no lector. Non é unha novela de respostas senón de incertezas, non é unha novela doada aínda que se le con moita facilidade porque está pensada para ser gozada e sufrida, para reflectir a inmensa soidade do cidadán do século XXI. É unha novela con vocación de sobrevivir ao tempo e ás modas, de permanecer, non de ser consumida e esquecida como moitos best sellers.