Todo é mentira

Antón de Guizán.-

"Todo es mentira en este mundo,
todo ea mentira, la verdad"
MANU CHAO

Cando aos gobernantes se lles enche a boca en tempos de crise falando de emprender, de animar aos mozos a crear empresas, algún dos que temos experiencia en crear empresas sin apenas capital nin apoio económico danos a risa.

A hipocresía é tal que roza o engano e a burla. Crear empresas cando a banca non da un peso, cando ademáis de afrontar segundo os casos, locais, mercados oy alugados, transporte, material básico, gastos corrientes de luz, auga internet, e sobre todo, seguridade social, IRPF, empregados si se teñen, e adiantos cando se rraballa para a administración e esperas de varios meses para cobrar, non son precisamente incentivos para emprender...

As administracións esixen esrar ao corriente de pagos coas administracións cando en moitos casos son elas mesmas as que afogan economicamente a pequenas e medianas empresas, as maioritarias en Galiza, e as que crean a maior parte do emprego, pero que sobreviven en moitos casos a pesares desas administracións que promoven propagandisticamente o emprendemento empresarial.

Cando unha pequena empresa galega queda afogada polas débedas, o drama multiplica ao dunha grande emprwsa porque en moitos casos estas empresas dan traballo a amigos, veciños e mesmo familiares, e ao fracaso empresarial vai engadido un drama persoal polas connotacións deste tipo de negocios.

Resulta facil encher a boca para animar á mocidade a asumir riscos, pero só con palabras non se axuda a emprender, crear empresa e emprego, e neste país todo ven sendo mentira.

Resulta curioso que na administración se multipliquen os casos de corrupción politica por chanchullos con grandes empresas e mentras, as empresas galegas, medianas e pequenas, twnten sobrevivir heroicamente nun contexto contrario.

Son testemuña de como se nos esixen rebaixas de prwzos, mesmo descontos nas propostas económicas, mentras a grandes empresas foraneas se lles paga relixiosamente. Outra demostración de país colonizado.

Ese sentimento de que as propostas propias son de sefunda categoría e de que todo o foraneo só por vir de fora merece outro respeto e maior prezo non deixa de ser unha demosteación de pailanismo e autoalienación.

Hai, pois que apostar polo consumo de empresas propias, nas comarcas, no país, fomentar o consumo do noso para rexenerar a economía e facer boicot a todo o de fora, non por un acto de desprecio, sinón por unha militancia de autodefensa, un consumo en defensa propia... todo o demáis é mentira.

Temos os mellores productos, as capacidades e as ideas, e para facelas efectivas hai que camiñar cara a radicalidade do propio, porque como dinmos nosos vellos, que son moi sabios, " ninguén che vai traer nada à casa". Temos que gañalo.