Dixerindo a derrota

Antón Baamonde

Anxo Quintana fixo pública a súa renuncia a presentarse de novo como candidato á Xunta. Ao mesmo tempo, a executiva do BNG presenta en bloque a súa dimisión. Tardou unha semana e non sabemos -pero é o máis probable- se foi obrigado a facelo. Do lado socialista parece que Touriño foi instado por Zapatero a presentar a súa dimisión inmediata.

O BNG, seguindo a súa tradición de tomarse as cousas con lentitude e só obrigados polas circunstancias obrou con menor dilixencia para, ao final, ir ao mesmo. Así pois, os dous responsables do desastre pagan coa súa cabeza a derrota electoral. Significa iso que os dous partidos acertarán coa mensaxe?. Veremos.

Dende logo, o manifesto sumandoideas, feito público por alguns sectores do PSdeG pode ser que sume vontades ou intencións pero ideas, o que se dí ideas, non aporta nin unha triste. O texto é unha morea de lugares comúns que podería firmar calquera progresista. E no único punto no que parece destilarse unha novidade resulta que é para darlle validez, non sen certa ambigüidade, á idea da imposición lingüística.

Habería que lembrar que Política Lingüistica estivo en mans do PSdeG, que o decreto impugnado polos enragés da dereita e combatido por La Voz de Galicia e outros xornais -a iso é ao que lle temen de verdade- foi aprobado pola Consellería de Educación. Foi unha polémica impostada, ideolóxica, que o goberno non soubo encarar: como no caso da Cidade da Cultura e ata nas acusacións da campaña electoral o bipartito non tivo a ben defenderse a si mesmo e darlle argumentos aos sectores que apoian.

Ao contrario, coma nenos pequenos correron a escusarse e a dicir “Non o fixen adrede”. O goberno demostrou a súa covardía unha e outra vez. Se a renovación consiste niso -en que todos faigan o mesmo- entón, volverá a pensar o electorado, que goberne a dereita. Sobre a pretendida imposición lingüistica -un trunfo da dereita cavernícola e da esquerda xacobina- abondaría con preguntar isto: alguén coñece a un só profesor que fose instado a cambiar o idioma no que se expresa ante os alumnos?. Ese decreto non tivo lugar, simplemente, como sabemos todos os que traballamos na educación, e quen afirme outra cousa minte.

Non deixa de ser indicativo de en qué clase de país estamos que o BNG recoñeza con toda naturalidade que confundiron o voto ao poder co voto ao PP. É unha acusación contra eles mesmos: indica que pensaban continúar gañado as eleccións simplemente por estar aí.

Se algo deberan aprender os uns e os outros é que teñen que dar un xiro ás ideas. Galicia é un sitio coma outro calquera tamén neste respecto. Se volven a gobernar teñen que ter un proxecto que vaia máis alá de vender a moto dun feixe de ideas vagas. Como nesta ocasión, o seu electorado lles pedirá que se note que quen está ao mando é alguén distinto. Senon, para qué ir votar?.