O Centro Galego de Arte Contemporánea (CGAC) revisa a historia da arte a través de dúas exposicións sobre arte conceptual e fotografía desde o 12 de marzo ata o 3 de maio. Esta nova proposta está integrada pola colección 'A mancha humana' e por 'Pequena historia da fotografía' coas que pretende deixar unha pegada de interpretación e contextualización da historia da arte e facer unha revisión da mesma. As dúas coleccións contribúen a reconstruír a historia da arte e permiten captar a súa influencia na produción dos artistas actuais.
Aínda que os contidos da colección de arte conceptual, titulada 'A mancha humana' e comisariada por Ellen Blumenstein, e os de 'Pequena historia dá fotografía', a cargo do comisario Manuel Segade, son moi diferentes, teñen en común, ademais dunha finalidade revisionista, que ambas están conformadas polos fondos patrimoniais do CGAC.
En relación á colección fotográfica, cómpre suliñar que desde a aparición deste soporte transformouse a arte contemporánea, abríronse novas canles de produción e introducíronse moitos dos criterios que modificaron a expresión artística en xeral. A colección de fotografías amosada está exposta como unha reflexión persoal sobre a historia da fotografía contemporánea a través da relectura dos xéneros clásicos da arte como recadros interpretativos.
Así, o conxunto está constituído polo retrato, a natureza morta, a paisaxe e a abstracción, tomados da tradición da pintura occidental, e que adquiren un valor político que obriga ao espectador, segundo afirmou, a resucitar as súas preconcepcións a medida que goza dos ganchos de calidade e beleza cos que xogan as imaxes.
Na serie figuran, entre outros artistas, Wolfgang Tillmans, Pierre Gonnord, Tacita Dean e Andrés Serrano, todos eles nomes fundamentais da historia da fotografía das últimas décadas, con obras que teñen sido portada de revista, ou que foron utilizadas como carteis de eventos artísticos internacionais.
Por outra banda, a 'A mancha humana' trata de presentar ao público un dos movementos artísticos máis importantes da segunda metade do século XX, a corrente conceptual, desde unha perspectiva diferente. Neste sentido, á vez que tenta plasmar a relación desta vertente coas prácticas artísticas posteriores, busca reflectir como se integrou paulatinamente na significación global da arte mediante o minimalismo, o land art e as tendencias neoconceptuales. Neste grupo de obras están representados, por exemplo, Donald Judd, Carl André, Sol LeWitt e Vito Acconci, para concretar os aspectos conectivos e os puntos de ruptura dentro deste panorama de creacións.
Aínda que os contidos da colección de arte conceptual, titulada 'A mancha humana' e comisariada por Ellen Blumenstein, e os de 'Pequena historia dá fotografía', a cargo do comisario Manuel Segade, son moi diferentes, teñen en común, ademais dunha finalidade revisionista, que ambas están conformadas polos fondos patrimoniais do CGAC.
En relación á colección fotográfica, cómpre suliñar que desde a aparición deste soporte transformouse a arte contemporánea, abríronse novas canles de produción e introducíronse moitos dos criterios que modificaron a expresión artística en xeral. A colección de fotografías amosada está exposta como unha reflexión persoal sobre a historia da fotografía contemporánea a través da relectura dos xéneros clásicos da arte como recadros interpretativos.
Así, o conxunto está constituído polo retrato, a natureza morta, a paisaxe e a abstracción, tomados da tradición da pintura occidental, e que adquiren un valor político que obriga ao espectador, segundo afirmou, a resucitar as súas preconcepcións a medida que goza dos ganchos de calidade e beleza cos que xogan as imaxes.
Na serie figuran, entre outros artistas, Wolfgang Tillmans, Pierre Gonnord, Tacita Dean e Andrés Serrano, todos eles nomes fundamentais da historia da fotografía das últimas décadas, con obras que teñen sido portada de revista, ou que foron utilizadas como carteis de eventos artísticos internacionais.
Por outra banda, a 'A mancha humana' trata de presentar ao público un dos movementos artísticos máis importantes da segunda metade do século XX, a corrente conceptual, desde unha perspectiva diferente. Neste sentido, á vez que tenta plasmar a relación desta vertente coas prácticas artísticas posteriores, busca reflectir como se integrou paulatinamente na significación global da arte mediante o minimalismo, o land art e as tendencias neoconceptuales. Neste grupo de obras están representados, por exemplo, Donald Judd, Carl André, Sol LeWitt e Vito Acconci, para concretar os aspectos conectivos e os puntos de ruptura dentro deste panorama de creacións.
0 comentários :
Danos a túa opinión