RedacciónCoa actividade "Creación e neovangardas (1945-1980)," que se celebrará entre o 29 setembro e o 26 xaneiro de 2010, o CGAC dá continuidade ao programa de formación Aproximación á creación, dirixido por María Álvarez Cebrián, que o pasado curso se centrou no estudo das denominadas vangardas históricas desde 1900 a 1945.A coordinación do mesmo correrá a cargo de Virginia Villa.
O cambio de capitalidade cultural de París a Nova York inaugura, tras a segunda guerra mundial, un novo período para a historia da arte contemporánea. A partir de entón xorden movementos artísticos renovadores tanto nos Estados Unidos como en Europa. Herdeiros daquela primeira vangarda histórica, a chamada segunda vangarda ou neovangarda reformulará o papel da arte para enriquecelo a través de novas prácticas artísticas. A partir destas propostas –desde o expresionismo abstracto americano e o informalismo até a pop art, pasando pola arte povera, a land art, a arte de acción ou a arte conceptual– iníciase un cambio no campo da experiencia creativa e no da percepción artística: prodúcese unha redefinición da natureza da arte e do papel do público, o cal comeza a ser xa parte activa da obra.
Co propósito de seguir formando os participantes nos conceptos clave da creación contemporánea, nos movementos, autores e obras que foron consolidando os cambios e os comportamentos artísticos actuais e fundamentais da historia da arte, esta nova edición titulada Creación e neovangarda (1945-1980), dedicará a súa atención á revisión histórica das prácticas e teorías artísticas contemporáneas no período que vai desde a fin da segunda guerra mundial até os anos oitenta.
O cambio de capitalidade cultural de París a Nova York inaugura, tras a segunda guerra mundial, un novo período para a historia da arte contemporánea. A partir de entón xorden movementos artísticos renovadores tanto nos Estados Unidos como en Europa. Herdeiros daquela primeira vangarda histórica, a chamada segunda vangarda ou neovangarda reformulará o papel da arte para enriquecelo a través de novas prácticas artísticas. A partir destas propostas –desde o expresionismo abstracto americano e o informalismo até a pop art, pasando pola arte povera, a land art, a arte de acción ou a arte conceptual– iníciase un cambio no campo da experiencia creativa e no da percepción artística: prodúcese unha redefinición da natureza da arte e do papel do público, o cal comeza a ser xa parte activa da obra.
Co propósito de seguir formando os participantes nos conceptos clave da creación contemporánea, nos movementos, autores e obras que foron consolidando os cambios e os comportamentos artísticos actuais e fundamentais da historia da arte, esta nova edición titulada Creación e neovangarda (1945-1980), dedicará a súa atención á revisión histórica das prácticas e teorías artísticas contemporáneas no período que vai desde a fin da segunda guerra mundial até os anos oitenta.
0 comentários :
Danos a túa opinión