Claro que queremos galego !Antonio Cendán Fraga
Pois claro que queremos galego! E non só iso tamén lle queremos ao galego, é dicir a nosa fala. Convidamos a todos, sexan de dereitas, centro ou esquerdas, aos ácratas tamén, e aos que non saben de que vai a festa que tamén se sumen a ela. Do mesmo xeito, as plataformas que odian a nosa fala, entre elas Galicia Bilingüe, a que fagan un esforzo e lle dean bicos a fala rosaliana. Convidamos tamén a eses catro conselleiros que o descoñecen a que aprendan un novo idioma, que pode ser moi útil en 2016 nas Olimpíadas de Rio de Janeiro, ou dous anos despois cando supostamente se celebre o Campionato Mundial de Gútbol en terras hispano-lusas. Vaia se o galego ten utilidade. Máis da que pensar. Por iso: Queremos galego e querémoslle ao galego e tamén a esas terras conveciñas de Asturias e León nas que tamén se fala a lingua na que escribiron Curros, Otero Pedrayo, Vicente Risco e tantos outros.
Convidamos tamén a eses catro ministros do Goberno central, entre eles Helena Salgado, a que ademais de exercer de galegos, expresión que nunca comprenderei o que significa, a que o divulguen, que falen cando menos nos corredores dos Consellos ministeriais e tamén nos do Congreso dos Deputados, onde o único que o falou foi curiosamente un catalán, Xosé Lois (Josep Lluís) Carod Rovira. Instamos tamén os nosos deputados, de calquera dos tres partidos a que fagan un uso ostentoso da nosa lingua, e logo que nos falen, en galego, das consecuencias que ten. Animamos tamén a Carlos Negreira a que lle chame Coruña a súa cidade, sen o "L" ou tamén sen o "A", como fan a meirande parte dos seus paisanos cando falan.
Fagamos tamén un chamamento a eses que fan vitimismo dicindo que o que está en perigo é o castelán, que acusan aos outros de violentos cando eles supostamente levaron algún que outro acto de salvaxismo en contra de persoas que non pensaban coma eles. Únanse tamén que o galego é un idioma amigo. Se se lle quere non hai porque terlle medo. Non é ningún lobo asasino nin nada que se lle pareza. Estendamos tamén a chamada aos responsábeis dos medios de información públicos e privados galegos para que neles se mellore o gran vehículo de comunicación que temos en común todos os que nos tocou vivir nesta terra a que tanto lle queremos e polo tanto tamén amamos a súa fala primixenia.
Por razóns que resultan obvias comecei escribindo este artigo con bo humor e sen ánimo de ofender a ninguén, precisamente porque a miña fala é unha cousa moi seria, tanto que me dá algo de medo que se teñan que formar plataformas para salvalo, aínda que lles dou a benvida coma non podía ser doutro xeito. Poren, a certeza de que se quere acabar cun idioma, algo que comparto plenamente cos impulsores de Queremos Galego, levou a esta marabillosa xente a ter que conformar un ente no que non se discrimina a ninguén por razóns ideolóxicas ou calquera outra. Se a nosa lingua tivese un desenvolvemento normal, estas entidades non terían razón de ser.
Convidamos tamén a eses catro ministros do Goberno central, entre eles Helena Salgado, a que ademais de exercer de galegos, expresión que nunca comprenderei o que significa, a que o divulguen, que falen cando menos nos corredores dos Consellos ministeriais e tamén nos do Congreso dos Deputados, onde o único que o falou foi curiosamente un catalán, Xosé Lois (Josep Lluís) Carod Rovira. Instamos tamén os nosos deputados, de calquera dos tres partidos a que fagan un uso ostentoso da nosa lingua, e logo que nos falen, en galego, das consecuencias que ten. Animamos tamén a Carlos Negreira a que lle chame Coruña a súa cidade, sen o "L" ou tamén sen o "A", como fan a meirande parte dos seus paisanos cando falan.
Fagamos tamén un chamamento a eses que fan vitimismo dicindo que o que está en perigo é o castelán, que acusan aos outros de violentos cando eles supostamente levaron algún que outro acto de salvaxismo en contra de persoas que non pensaban coma eles. Únanse tamén que o galego é un idioma amigo. Se se lle quere non hai porque terlle medo. Non é ningún lobo asasino nin nada que se lle pareza. Estendamos tamén a chamada aos responsábeis dos medios de información públicos e privados galegos para que neles se mellore o gran vehículo de comunicación que temos en común todos os que nos tocou vivir nesta terra a que tanto lle queremos e polo tanto tamén amamos a súa fala primixenia.
Por razóns que resultan obvias comecei escribindo este artigo con bo humor e sen ánimo de ofender a ninguén, precisamente porque a miña fala é unha cousa moi seria, tanto que me dá algo de medo que se teñan que formar plataformas para salvalo, aínda que lles dou a benvida coma non podía ser doutro xeito. Poren, a certeza de que se quere acabar cun idioma, algo que comparto plenamente cos impulsores de Queremos Galego, levou a esta marabillosa xente a ter que conformar un ente no que non se discrimina a ninguén por razóns ideolóxicas ou calquera outra. Se a nosa lingua tivese un desenvolvemento normal, estas entidades non terían razón de ser.
0 comentários :
Danos a túa opinión