Fermín Bouza
Vólvese a falar do tema das linguas porque estivo o ministro Gabilondo en TVE-59 segundos. Ten aire de persoa afable, pero eu non lle entendo nada do que realmente di, aínda que intúo que quere ser home de paz ou moderado, aínda á conta de non dicir moito (isto é necesario con frecuencia para mediar entre partes), ou se cadra, con frecuencia, de non dicir nada.
Está ben, é mellor unha persoa tranquila aínda que non acabe de expresarse con certa transparencia e intelixibilidade que algún energúmeno destes que tanto circulan polo sistema mediático. Non se dixo, por tanto, nada transcendente do que houbese que tomar nota, aínda que Ónega, que é en xeral persoa equilibrada e xornalista de rigor, volveu dicir aquilo de que o Bipartito perdeu as eleccións pola lingua. É inútil pór táboas e tratar de ilustrar sobre isto mentres as fontes científicas de moitos xornalistas sexan outros xornalistas con creatividade suficiente como para inventarse a realidade todos os días. A verdade é que cansa este tipo de deporte, e por iso son cada vez máis implacable con aqueles que lle dan a volta de maneira intencional á realidade para obter réditos dalgunha clase.
Non é o caso de Ónega, que probablemente está mal informado desa relación lingua/proceso electoral 2009. Sería inxusto cargar exclusivamente contra os xornalistas: hai moitos científicos sociais, dos que non me exclúo, que inventan a realidade á súa medida e que fosen bos escritores ou cousa parecida e, con todo, non é así: publican artigos, libros, e ninguén lles di nada polas súas parvadas, que son de a quilo, non por ser opinións, senón por ser supostos datos obxectivos. Quede pois a salvo a profesión xornalística, aínda que non algúns xornalistas de carne e óso.
E o 17 de Maio, en Galicia, os partidos e organizacións da lingua e de calquera outra especie terán que botar toda a carne na grella para convertelo no gran día da lingua, da defensa da nosa lingua e, con ela, de nós mesmos como cidadáns. Se podo, estarei alí, aínda que o teño fatal de exames e puñetas diversas. Pero eu só son un.
Está ben, é mellor unha persoa tranquila aínda que non acabe de expresarse con certa transparencia e intelixibilidade que algún energúmeno destes que tanto circulan polo sistema mediático. Non se dixo, por tanto, nada transcendente do que houbese que tomar nota, aínda que Ónega, que é en xeral persoa equilibrada e xornalista de rigor, volveu dicir aquilo de que o Bipartito perdeu as eleccións pola lingua. É inútil pór táboas e tratar de ilustrar sobre isto mentres as fontes científicas de moitos xornalistas sexan outros xornalistas con creatividade suficiente como para inventarse a realidade todos os días. A verdade é que cansa este tipo de deporte, e por iso son cada vez máis implacable con aqueles que lle dan a volta de maneira intencional á realidade para obter réditos dalgunha clase.
Non é o caso de Ónega, que probablemente está mal informado desa relación lingua/proceso electoral 2009. Sería inxusto cargar exclusivamente contra os xornalistas: hai moitos científicos sociais, dos que non me exclúo, que inventan a realidade á súa medida e que fosen bos escritores ou cousa parecida e, con todo, non é así: publican artigos, libros, e ninguén lles di nada polas súas parvadas, que son de a quilo, non por ser opinións, senón por ser supostos datos obxectivos. Quede pois a salvo a profesión xornalística, aínda que non algúns xornalistas de carne e óso.
E o 17 de Maio, en Galicia, os partidos e organizacións da lingua e de calquera outra especie terán que botar toda a carne na grella para convertelo no gran día da lingua, da defensa da nosa lingua e, con ela, de nós mesmos como cidadáns. Se podo, estarei alí, aínda que o teño fatal de exames e puñetas diversas. Pero eu só son un.
0 comentários :
Danos a túa opinión