Fermín Bouza.-
O filólogo romanista Klaus Zimmermann, con moitas publicacións de temática próxima á tese aquí citada, dirixiu esa tese de Zuzana Pesselova (Auswirkungen der neueren galicischen Sprachpolitik im Kontext des galicischen Weltbildes: As consecuencias da política lingüística galega recente no contexto da cosmovisión galega) sobre as consecuencias destrutivas das políticas do goberno galego actual, do mesmo partido cuxos senadores galegos (senadores do PP de Galicia) opuxéronse ao uso do galego e demais linguas cooficiais no senado, en liña cos grandes saurios mediáticos e ideolóxicos que xestionan a herdanza simbólica franquista neste territorio da linguaxe e noutros desa especie.
Non fai falta ser nacionalista nalgún dos mil contidos deste concepto para considerar democraticamente normal que nun país se falen as súas linguas, con máis razón no Senado, cámara que se nos presentou como territorial. A tese da Pesselova, que non lin pero que algún día lerei e comentareina con maior coñecemento de causa, di, segundo o cronista, que a política de Feijóo é o perfecto exemplo da estratexia ideal para acabar cunha lingua, aínda no caso de que o presidente autonómico e os seus asesores nestas cuestións ignoren as consecuencias reais dos seus actos lexislativos. Nunca me coubo dúbida, e por iso sumeime á marea de cambio sobre a lingua en Galicia, e por iso creo que esa loita apenas comezou. Por iso creo, tamén, sen mitificar a nada nin a ninguén, que en 2013 os partidos de progreso deben recuperar o goberno autónomo. Esa é unha condición necesaria, pero non suficiente, da revitalización do galego.
Non fai falta ser nacionalista nalgún dos mil contidos deste concepto para considerar democraticamente normal que nun país se falen as súas linguas, con máis razón no Senado, cámara que se nos presentou como territorial. A tese da Pesselova, que non lin pero que algún día lerei e comentareina con maior coñecemento de causa, di, segundo o cronista, que a política de Feijóo é o perfecto exemplo da estratexia ideal para acabar cunha lingua, aínda no caso de que o presidente autonómico e os seus asesores nestas cuestións ignoren as consecuencias reais dos seus actos lexislativos. Nunca me coubo dúbida, e por iso sumeime á marea de cambio sobre a lingua en Galicia, e por iso creo que esa loita apenas comezou. Por iso creo, tamén, sen mitificar a nada nin a ninguén, que en 2013 os partidos de progreso deben recuperar o goberno autónomo. Esa é unha condición necesaria, pero non suficiente, da revitalización do galego.
0 comentários :
Danos a túa opinión