Moncho Paz.-
Na última semana a Comunidade Internacional segue pendente de Xapón e de Libia. No caso de Xapón, a terceira potencia económica mundial, estamos ante un desastre de primeira categoría moi difícil de xestionar. Ordenados, disciplinados, tranquilos, serenos e pacientes, os xaponeses xa demostraron varias veces ao longo da Historia a súa capacidade de superación en situacións límite, onde o ser humano medra e dá leccións de cómo somos capaces de facer fronte á adversidade.
Sinto moito o que está a acontecer no país do sol nacente, onde teño bos amigos, cos que abrimos pontes culturais dende Galicia hai anos. De feito, podo dicir que na nosa terra atópanse como na súa casa. A presenza do mar, que condiciona a xeografía, a cultura e o medio de vida de parte da poboación, é similar en Galicia e no Xapón. E temos características comúns; por exemplo, o feito de visitar o mercado do peixe en Tokio e a praza de abastos en Compostela constitúen dúas experiencias únicas de inmersión cultural. O mesmo acontece co interior, cando percorren o rural galego e sorpréndense das similitudes entre as súas prefecturas e as nosas comarcas.
Aínda que os cidadáns comezan a desconfiar da versión oficial sobre a gravidade do desastre, os medios de comunicación xaponeses evitan crear pánico, ao contrario do que acontece en Occidente, onde impera o alarmismo. Causa especial sorpresa que apenas víramos imaxes de mortos en televisión; e cónstame que non o fan por pudor, senón para evitar situacións que podan ferir ao telespectador. Resulta impactante a fotografía do rescate do bebé de catro meses que sobreviviu ao tsunami en Miyagi.
A crise nuclear desatada en Fukushima está a resolverse mediante un labor de alta fontanería, onde cobra especial protagonismo o factor humano. Os xa chamados “heroes de Fukushima” arriscan as súas vidas para conter a emisión de radiacións. E a eles sumáronse grupos de xubilados, homes valentes decididos a rematar a súa vida facendo o ben. Estremecedor.
Podemos dicir que na maior parte do mundo estamos a vivir o “efecto Fukushima” e, de súpeto, fálase da importancia de realizar “test de estrés” ás centrais nucleares. España é o único estado membro da Unión Europea con reactores do mesmo tipo que o da planta nipona. En Alemaña, a chanceler Merkel xa decretou o peche das centrais nucleares construidas antes de 1980. Outros países están adoptando medidas de parecida natureza; pero ese debate debe abrirse clara e abertamente coa finalidade de chegar a conclusións concretas, deixando a unha beira as intencións políticas. Un debate serio e rigoroso, baseado en cuestións técnicas e económicas.
Sinto moito o que está a acontecer no país do sol nacente, onde teño bos amigos, cos que abrimos pontes culturais dende Galicia hai anos. De feito, podo dicir que na nosa terra atópanse como na súa casa. A presenza do mar, que condiciona a xeografía, a cultura e o medio de vida de parte da poboación, é similar en Galicia e no Xapón. E temos características comúns; por exemplo, o feito de visitar o mercado do peixe en Tokio e a praza de abastos en Compostela constitúen dúas experiencias únicas de inmersión cultural. O mesmo acontece co interior, cando percorren o rural galego e sorpréndense das similitudes entre as súas prefecturas e as nosas comarcas.
Aínda que os cidadáns comezan a desconfiar da versión oficial sobre a gravidade do desastre, os medios de comunicación xaponeses evitan crear pánico, ao contrario do que acontece en Occidente, onde impera o alarmismo. Causa especial sorpresa que apenas víramos imaxes de mortos en televisión; e cónstame que non o fan por pudor, senón para evitar situacións que podan ferir ao telespectador. Resulta impactante a fotografía do rescate do bebé de catro meses que sobreviviu ao tsunami en Miyagi.
A crise nuclear desatada en Fukushima está a resolverse mediante un labor de alta fontanería, onde cobra especial protagonismo o factor humano. Os xa chamados “heroes de Fukushima” arriscan as súas vidas para conter a emisión de radiacións. E a eles sumáronse grupos de xubilados, homes valentes decididos a rematar a súa vida facendo o ben. Estremecedor.
Podemos dicir que na maior parte do mundo estamos a vivir o “efecto Fukushima” e, de súpeto, fálase da importancia de realizar “test de estrés” ás centrais nucleares. España é o único estado membro da Unión Europea con reactores do mesmo tipo que o da planta nipona. En Alemaña, a chanceler Merkel xa decretou o peche das centrais nucleares construidas antes de 1980. Outros países están adoptando medidas de parecida natureza; pero ese debate debe abrirse clara e abertamente coa finalidade de chegar a conclusións concretas, deixando a unha beira as intencións políticas. Un debate serio e rigoroso, baseado en cuestións técnicas e económicas.
0 comentários :
Danos a túa opinión