O Códice Calixtino apareceu e con el un marabilloso libro de relatos e unha incomparable guía non xa do Camiño de Santiago senón da mesma Idade Media. Un tesouro da Humanidade que necesitaba e necesita un coidado e garda desa orde. Non o tivo. Se cadra agora terao.
O Camiño de Santiago foi a gran ruta europea durante moitos séculos, e hoxe recomienza a selo desde hai anos. Ruta económica e política, pero sobre todo ruta iniciática para un cristianismo que substituía definitivamente a crenzas relixiosas anteriores en toda a ruta do Camiño, ese Camiño que foi unha ruta de aprendizaxe relixiosa, ao modo dunha clase con prácticas engadidas, e vai ser a columna vertebral do continente, a marca dunha federación nunca conseguida e sempre evocada. Probablemente o Camiño é tamén a ruta ao fin da terra, a Fisterra (galego) ou Finisterre (castelán).
Benvido a casa de novo o Codex que nolo conta todo. Foi un gran día para os galegos e os composteláns en particular. Un gran día, pero peculiar, como conta este ocurrente lector do dixital Público ao pé da noticia do Codex (sic, asínao Bunkerman): Sáenme as noticias mesturadas: Atopado o Bosón Calixtino nun garaxe. Varios científicos acurraláronlle cun CERN: "Estaba nunha bolsa de lixo e no medio duns ladrillos, por iso era tan difícil de detectar". O Códice de Higgins existe porque o dixo un electricista da Catedral de Santiago á Policía no seus aniversario: "Agardo que me dean o Nobel e que esa partícula de Deus quede nesta Catedral para coidala e protexela, pero iso si, CON CONTRATO". O Deán xa declaraba hai meses: "Non creo que se haxa ir moi lonxe porque non acostuma escaparse así, sen avisar". Segue sen aparecer o diñeiro negro que busca o Estado Español; agora gratificarase a quen o devolva san e salvo.
Parabens ás forzas de seguridade que o investigaron.
0 comentários :
Danos a túa opinión