Díptico para Carvalho Calero

Xoan Xosé Fernández Abella.-

I)

SONETO EN LOOR DO EXIMIO 

DON RICARDO CARBALLO CALERO

Alta honra de Ferrol e de Galiza,

enteiramente ás mesmas consagrado, 

estudioso incansable, namorado

da Beleza, a Verdade e a Xustiza.

Túa entrega foi total sempre na liza

polo traballo serio e ben logrado,

un traballo profundo e artellado, 

que gran sabedoría patentiza.

Eu canto aquí un cume da Cultura,

catedrático impar, poeta inmenso, 

sabio da Lingua e da Literatura.

Dramaturgo, ensaísta de fondura

e de Galiza defensor intenso.

Chegue ata ti miña loanza pura.

20 de Xullo do 2.014

(Publicado no meu libro "Loanzas sentidas e outros poemas" no 2018)

e II)

A DON RICARDO CARBALLO CALERO, 

"LETRAS GALEGAS 2020", POR FIN!

Por fin chegou o Día! Xa era hora

para facer xustiza á túa memoria,

exemplo de honradez na nosa Historia,

alma da nosa esencia defensora!

Péchense coa verdade as feridas.

E iso hase acadar coa Democracia.

Pensar que así non é, unha falacia.

De paz encha a verdade as nosas vidas.

Volvo cantar "un cume da Cultura,

catedrático impar, poeta inmenso,

sabio da Lingua e da Literatura.

Dramaturgo, ensaísta de fondura,

e de Galiza defensor intenso."

Volvo brindarche a admiración máis pura.

Os Tilos, 21/Xaneiro/2020