Por César Reis
Vilalba, verán de 1985, hoxe hai vintetrés anos. Nunha ampla dependencia do Concello percíbese un balbordo especial que, sen embargo, non semella producir inquedanza nas forzas sempre alerta da nosa Policía Municipal. Tres rapaces bulen inquedos mentres andan a desempaquetar varias caixas que conteñen un impensable tesouro. Trátase de papeis, abundantes papeis, en realidade xornais, revistas e publicacións de todo tipo. Algunhas delas vindas de diversos lugares de Galicia. Outras, escritas en linguas alleas, moitas delas incomprensibles, obtidas de xeito sorprendente ou casual. Estas proveñen de lugares que seméllanlles tan lonxanos e alleos coma o Reino Unido, Francia, Portugal, os Estados Unidos, Arabia, Marrocos, Bélxica, as (daquela) dúas Alemañas e a, hoxe extinta, URSS. Lugares nos que nunca estiveron, pero senten coma as cores vivas das publicacións, a tersura do papel, a singularidade das ilustracións invitan a soñar con elas, malia non poder descifrar os textos. Mentres tentan ir dispoñendoas nos lugares axeitados, reflexionan en que se trata dun milleiro que abrangue dende o século XIX ata 1985.
O tesouro contido naquelas caixas conformou a I Mostra de Prensa Mundial celebrada en Vilalba entre o 25 de agosto e o 10 de setembro daquel ano de 1985. A Mostra, organizada polos tres rapaces de catorce e quince anos anteditos, foi posible, non só pola provisión de xornais que eles mesmos foran capaces de obter (unha parte non precisamente cativa do alí exposto), senón tamén pola alianza cun dos suscriptores do seu propio e pequeño xornal, aquela publicación dunha ducia de páxinas chamada A Voz de Vilalba. O home en cuestión era o coruñés Xosé Sánchez Domínguez, posuidor dunha ampla hemeroteca propia que non tivo reparo en ceder para a ocasión. Por outra banda, os tres rapaces, xunto co propio Sánchez Domínguez, movilizáronse o xusto coma para obter a colaboración doutros concellos ademais do chairego (que cedeu o local), especialmente o d’ACoruña e o de Betanzos, así como da Xunta de Galicia e de sinalados medios xornalísticos da época: La Voz de Galicia, El Correo Gallego, Faro de Vigo, La Región, El Ideal Gallego, ABC, Ya ou Diario 16.
Xunto cos xornais extranxeiros (hai que recoñecer que algúns deles resultaban no contexto bastante “exóticos”) chamaron grandemente a atención dos visitantes da Mostra publicacións coma a edición facsímil de El censor, xornal de 1883 editado en Betanzos; os Boletíns Oficiais de comezos do século XX, de anos coma 1902, 1918 e 1936; o primeiro número de El País, e todos aqueles outros que tentaban facerse eco dos máis singulares acontecementos acaecidos nun século convulso que non andaba lonxe de rematar: a guerra civil e a posguerra, as guerras mundiais, as revolucións latinoamericanas…, en fin.
Aquela exposición clausurou o dez de setembro cunha conferencia celebrada no Instituto de Bacharelato e que correu a cargo de Lalo Gutiérrez, quen chegaría a ostentalo cargo de deputado do BNG durante oito anos no Parlamento Galego. O texto levaba por título "Cultura e medios de comunicación".
Nesta pequena viaxe ao pasado non podemos amosarlles o contido daquela interesante charla, pero si, tal vez, podamos facer que a ilusión de trasladarnos no tempo sexa completa escoitando algunhas das referencias que se fixeron a aquela Mostra nos medios do país, en concreto as que realizaron, por unha banda no Telexornal a locutora da TVE Tareixa Navaza, e por outra Luis Rial na RTVG. Ninguén dubida hoxe que se trata de dúas das voces, xa entón, máis senlleiras do xornalismo galego e, porén, da nosa memoria auditiva, coma se dicía non hai moito nalgún xornal galego.
O tesouro contido naquelas caixas conformou a I Mostra de Prensa Mundial celebrada en Vilalba entre o 25 de agosto e o 10 de setembro daquel ano de 1985. A Mostra, organizada polos tres rapaces de catorce e quince anos anteditos, foi posible, non só pola provisión de xornais que eles mesmos foran capaces de obter (unha parte non precisamente cativa do alí exposto), senón tamén pola alianza cun dos suscriptores do seu propio e pequeño xornal, aquela publicación dunha ducia de páxinas chamada A Voz de Vilalba. O home en cuestión era o coruñés Xosé Sánchez Domínguez, posuidor dunha ampla hemeroteca propia que non tivo reparo en ceder para a ocasión. Por outra banda, os tres rapaces, xunto co propio Sánchez Domínguez, movilizáronse o xusto coma para obter a colaboración doutros concellos ademais do chairego (que cedeu o local), especialmente o d’ACoruña e o de Betanzos, así como da Xunta de Galicia e de sinalados medios xornalísticos da época: La Voz de Galicia, El Correo Gallego, Faro de Vigo, La Región, El Ideal Gallego, ABC, Ya ou Diario 16.
Xunto cos xornais extranxeiros (hai que recoñecer que algúns deles resultaban no contexto bastante “exóticos”) chamaron grandemente a atención dos visitantes da Mostra publicacións coma a edición facsímil de El censor, xornal de 1883 editado en Betanzos; os Boletíns Oficiais de comezos do século XX, de anos coma 1902, 1918 e 1936; o primeiro número de El País, e todos aqueles outros que tentaban facerse eco dos máis singulares acontecementos acaecidos nun século convulso que non andaba lonxe de rematar: a guerra civil e a posguerra, as guerras mundiais, as revolucións latinoamericanas…, en fin.
Aquela exposición clausurou o dez de setembro cunha conferencia celebrada no Instituto de Bacharelato e que correu a cargo de Lalo Gutiérrez, quen chegaría a ostentalo cargo de deputado do BNG durante oito anos no Parlamento Galego. O texto levaba por título "Cultura e medios de comunicación".
Nesta pequena viaxe ao pasado non podemos amosarlles o contido daquela interesante charla, pero si, tal vez, podamos facer que a ilusión de trasladarnos no tempo sexa completa escoitando algunhas das referencias que se fixeron a aquela Mostra nos medios do país, en concreto as que realizaron, por unha banda no Telexornal a locutora da TVE Tareixa Navaza, e por outra Luis Rial na RTVG. Ninguén dubida hoxe que se trata de dúas das voces, xa entón, máis senlleiras do xornalismo galego e, porén, da nosa memoria auditiva, coma se dicía non hai moito nalgún xornal galego.
ESCOITA OS ARQUIVOS DE AUDIO (podes facelo picando nos nomes dos locutores no párrafo anterior, ou ben nos seguintes enlaces):
cesar.reis.alveiros@gmail.com
0 comentários :
Danos a túa opinión