Revista de prensa: EL CORREO GALLEGO

A supresión das seleccións galegas

Antonio Cendán Fraga

Evidentemente non é este o asunto de maior relevo da actualidade galega nin se vai paralizar o país por isto, pero o anunción feito polo Secretario Xeral para o Deporte, Xosé Ramón Lete, non deixa de ser preocupante se detrás de todo isto hai unha transcendencia política como ao parecer así o puidemos deducir. No actual PP hai un grupo minoritario antigalego, pero que ten moita forza, e ve en todas as iniciativas tomadas anteriormente, incluso por Gobernos de Fraga Iribarne, coma unha afronta que vai contra a unidade territorial do Estado español e os seus valores eternos. Resúltame difícil de crer que Lete Lasa fose o propulsor desta medida por ser un home honrado e coñecedor a fondo do mundo deportivo. Baste lembrar que foi el quen impulsou a Liga galega de Traíñas e lle deu un grande pulo ao deporte de discapacitados. Pero o que xa non ten creto ningún é a falta de fondos económicos e ampararse na crise para deixar de apoiar os partidos que xogaba a selección galega de fútbol.

A Xunta que preside Núñez Feijóo apoiou o deporte privado con patrocinios baixo unha marca de todos coñecida. Do mesmo xeito, tamén debemos recibir explicacións das achegas públicas a xornadas para fomentar o castelán de Galicia Bilingüe e a sinatura de convenios de colaboración coa Universidade Católica de Salamanca, próxima á perigosísima seita do Opus Dei. Isto último ratificado polo Instituto Alemán de Axuda ao Sectario. Aí tiráronse moitos cartos de todos os galegos e a crise parece que non lle afectou para nada ao establecemento deses concertos, alleos a Galicia e totalmente impopulares.

Agora ben, considero que é unha burla a un país enteiro poñer a escusa de falta de cartos e o desinterese dos clubs por un partido de fútbol, que no caso dos xogadores de alto nivel non suporá nada. Sen embargo, para quen era verdadeiramente importante é para as mozas galegas que xogan ao fútbol. Coa supresión dese evento, a elas, que son as máis prexudicadas, quítanselles eses instantes de gloria que unha vez ao ano lles concedía a afección galega.

Para rematar, con ese partido non se cuestionaba a unidade de España nin era unha apoloxía do separatismo. A el acudía xente que nada tiña que ver coa política nin con ningún partido, agás co de fútbol. A meirande parte dos seareiros que ían ver a selección galega facíano coa intención de divertirse e pasalo ben, unha das funcións do deporte. A súa supresión non é un atentado contra as esencias de Galicia, pero si ao sentido do humor.