RedacciónNo día de hoxe tivo lugar n´A Estrada a décima xornada de debate do Sindicato Labrego Galego dentro da programación de case unha vintena de encontros que abarcan as zonas de Teixeiro, Arzúa, Ferrol, Betanzos, Ordes, Lalín, A estrada, Pontecaldelas, Becerreá, Chantada, Ribadeo, Lourenzá, Santa Comba e Vilalba. Afiliadas e afiliados do SLG analizaron como afectará a PAC2013 para extraer as propostas que como Sindicato trasladaranse a tódalas instancias políticas, demandando, ao mesmo tempo participar activamente na construción da política agraria que rexerá os mercados e modos de produción na UE.
A presidencia española na UE no propio momento en que se están a deseñar as novas políticas para o subministro de alimentación en Europa, é unha oportunidade inmellorábel para comprobar con que tipo de agricultura e alimentación se compromete o Goberno central. É por isto que os membros do SLG estarán pendentes da recollida e traslado das nosas propostas aos órganos decisorios da Unión Europea neste ámbito, nomeadamente a Comisión de agricultura, o Consello Agrícola e as diferentes reunións dos e das representantes políticas de cada país vinculadas ao eido agrario.
A actitude do Goberno galego, pola súa banda, poderase testar xa nesta semana, xa que comprometeuse a defender en tódolos ámbitos de debate político as premisas consensuadas e achegadas polas tres organizacións sindicais agrarias, incluíndoas no documento que presentará ao sector produtor o vindeiro xoves 25, ás 17:00hrs., no marco do Consello Agrario (na Sociedade de Desenvolvemento Comarcal, estrada de Noia, km3, A Barcia).
Entre os obxectivos discutidos e que se están a revelar nesta ronda de debates comarcais coma fundamentais na elaboración da vindeira PAC 2013, destácanse os seguintes:
* Manter e desenvolver unha agricultura labrega que alimente á poboación, preserve o medio ambiente e as paisaxes, e garanta alimentos sans.
* Para que este primeiro punto sexa posíbel, a política agraria haberá de garantir prezos estábeis para os nosos produtos, remunerando tamén a función de coidadoras do medio que realizan as labregas e labregos.
* Relocalizar en territorio europeo a produción de alimentos que vai ser consumida na UE, en troques de manter o actual transporte de alimentos que poderían ser producidos aquí, dende outros países a máis baixo custo económico para as multinacionais.
* Rematar co dominio mundial das industrias e da grande distribución na cadea alimentaria dos pobos.
Para acadar os obxectivos enunciados, o Sindicato Labrego Galego demanda as seguintes ferramentas:
1. O control da produción mediante o establecemento de mecanismos de equilibrio entre oferta e demanda.
2. Regular os mercados inhabilitando os acordos tomados na Ronda de Doha no 1994, e que na actualidade obrigan a tódolos países europeos a importar de fóra da UE un 5% de tódolos produtos, haxa ou non produción dos mesmos nos países comunitarios.
3. Cesar o emprego de diñeiro público para axudar á exportación de produtos europeos, posto que está a influír á baixa no prezo dos produtos nos países de acollida. Por outra banda, cómpre tamén manter ou aumentar a preferencia comunitaria mediante o sistema de aranceis (impostos que equilibran os prezos de fóra da UE -máis baixos- cos de dentro), rompendo a tendencia actual, na que nos atopamos nos nosos mercados coa entrada de alimentos a moi baixo prezo, mais que foron producidos a costa dun grande custo social e ecolóxico.
4. Acadar a total transparencia da cadea alimentaria, establecendo un prezo mínimo para o sector produtor e limitando as marxes de beneficio da distribución e industria, garantindo aos consumidores/as a non especulación cos produtos alimentares.
5. Garantir orzamento comunitario para o mantemento de axudas, con topes máximos, por activos agrarios, non por hectáreas nin cabezas de gando, establecendo un plus para aqueles activos que ademais produzan alimentos en zonas agroclimaticamente desfavorecidas.
A presidencia española na UE no propio momento en que se están a deseñar as novas políticas para o subministro de alimentación en Europa, é unha oportunidade inmellorábel para comprobar con que tipo de agricultura e alimentación se compromete o Goberno central. É por isto que os membros do SLG estarán pendentes da recollida e traslado das nosas propostas aos órganos decisorios da Unión Europea neste ámbito, nomeadamente a Comisión de agricultura, o Consello Agrícola e as diferentes reunións dos e das representantes políticas de cada país vinculadas ao eido agrario.
A actitude do Goberno galego, pola súa banda, poderase testar xa nesta semana, xa que comprometeuse a defender en tódolos ámbitos de debate político as premisas consensuadas e achegadas polas tres organizacións sindicais agrarias, incluíndoas no documento que presentará ao sector produtor o vindeiro xoves 25, ás 17:00hrs., no marco do Consello Agrario (na Sociedade de Desenvolvemento Comarcal, estrada de Noia, km3, A Barcia).
Entre os obxectivos discutidos e que se están a revelar nesta ronda de debates comarcais coma fundamentais na elaboración da vindeira PAC 2013, destácanse os seguintes:
* Manter e desenvolver unha agricultura labrega que alimente á poboación, preserve o medio ambiente e as paisaxes, e garanta alimentos sans.
* Para que este primeiro punto sexa posíbel, a política agraria haberá de garantir prezos estábeis para os nosos produtos, remunerando tamén a función de coidadoras do medio que realizan as labregas e labregos.
* Relocalizar en territorio europeo a produción de alimentos que vai ser consumida na UE, en troques de manter o actual transporte de alimentos que poderían ser producidos aquí, dende outros países a máis baixo custo económico para as multinacionais.
* Rematar co dominio mundial das industrias e da grande distribución na cadea alimentaria dos pobos.
Para acadar os obxectivos enunciados, o Sindicato Labrego Galego demanda as seguintes ferramentas:
1. O control da produción mediante o establecemento de mecanismos de equilibrio entre oferta e demanda.
2. Regular os mercados inhabilitando os acordos tomados na Ronda de Doha no 1994, e que na actualidade obrigan a tódolos países europeos a importar de fóra da UE un 5% de tódolos produtos, haxa ou non produción dos mesmos nos países comunitarios.
3. Cesar o emprego de diñeiro público para axudar á exportación de produtos europeos, posto que está a influír á baixa no prezo dos produtos nos países de acollida. Por outra banda, cómpre tamén manter ou aumentar a preferencia comunitaria mediante o sistema de aranceis (impostos que equilibran os prezos de fóra da UE -máis baixos- cos de dentro), rompendo a tendencia actual, na que nos atopamos nos nosos mercados coa entrada de alimentos a moi baixo prezo, mais que foron producidos a costa dun grande custo social e ecolóxico.
4. Acadar a total transparencia da cadea alimentaria, establecendo un prezo mínimo para o sector produtor e limitando as marxes de beneficio da distribución e industria, garantindo aos consumidores/as a non especulación cos produtos alimentares.
5. Garantir orzamento comunitario para o mantemento de axudas, con topes máximos, por activos agrarios, non por hectáreas nin cabezas de gando, establecendo un plus para aqueles activos que ademais produzan alimentos en zonas agroclimaticamente desfavorecidas.
0 comentários :
Danos a túa opinión