Bruno MarcosÉ un lugar común dicir que Woody Allen xa non é o de antes pero basta con ver cada película que roda, ano tras ano, para darse conta de que é imposible fuxir dun mesmo.
No seu último filme atopámolo de novo e, máis aló da cita de Shakespeare coa que abre un certo vanitas xeral, ao que asistimos é a unha colección de retratos precisos de personalidades perfectamente contemporáneas. Estes retratos son un pouco esaxerados pero conseguen sempre manterse a este lado da caricatura para conservar unha boa parte de credibilidade. A súa psicoloxía aparece non plenamente formada. Son suxeitos que na mocidade, na madurez e, mesmo, na vellez son dependentes do espellismo social no que se debaten e que toman o xogo dos cambios sucesivos de parella como solución a un máis que probable desgusto con eles mesmos.
No cambio de parella ponse en operación as posibilidades de ser outro noutro non deixando exenta a escena dun certo canibalismo psíquico. Por iso é polo que na tan ben trabada estrutura desta obra queden equiparados a sogra que consulta a un vidente co novelista fracasado que espera triunfar, o ancián que casa cunha nova prostituta ou a muller que se namora do seu xefe, todos esperan cambiarse por obra e graza do outro, ser outro polo outro.
No seu último filme atopámolo de novo e, máis aló da cita de Shakespeare coa que abre un certo vanitas xeral, ao que asistimos é a unha colección de retratos precisos de personalidades perfectamente contemporáneas. Estes retratos son un pouco esaxerados pero conseguen sempre manterse a este lado da caricatura para conservar unha boa parte de credibilidade. A súa psicoloxía aparece non plenamente formada. Son suxeitos que na mocidade, na madurez e, mesmo, na vellez son dependentes do espellismo social no que se debaten e que toman o xogo dos cambios sucesivos de parella como solución a un máis que probable desgusto con eles mesmos.
No cambio de parella ponse en operación as posibilidades de ser outro noutro non deixando exenta a escena dun certo canibalismo psíquico. Por iso é polo que na tan ben trabada estrutura desta obra queden equiparados a sogra que consulta a un vidente co novelista fracasado que espera triunfar, o ancián que casa cunha nova prostituta ou a muller que se namora do seu xefe, todos esperan cambiarse por obra e graza do outro, ser outro polo outro.
0 comentários :
Danos a túa opinión