Diante do Espello (da Nena Cereixa)

Viviana Fernández García.-*

Descubrinme diante do espello
Curiosa e tenra
Coa braga resgándome a cintura
E o pelo rabuñándome o peito

Vinme cos ollos como lúas
Cravados en pensamentos de cera

Tiven as mans inquedas, bolboretas
Por pasearse por todo o meu corpo
E encherme a vaxina
De fermosos xogos infantís

Ás veces sinto no ventre
Un volcán con febles desexos de froitas silvestres
E perfumes exóticos nos ocos das miñas pernas

O meu pelo adoita enredarse no outono
E tapar un corpo espido sobre o mármore do baño
Cando xogo a quererme só a min



*Viviana Fernández García é a autora de Taradas