Fermín Bouza.-
Se vostedes non sabían como é o centro do Reino agora xa o saben. Que algúns socialistas soltos como Guerra ou Bono (aínda que este elixiu a vía do silenzo insinuante) preferiran negarnos o dereito a falar a nosa lingua na cámara territorial(?), aínda que o seu partido si acepte ese dereito, indícanos até que punto ás veces parece que estamos fóra da casa cando cruzamos o Macizo Galaico.
Se isto pensa xente do PSOE que non pensarán os do PP? Dínnolo nos medios e deben lelos. Todo iso fálanos da dificultade estrutural deste Reino, aínda hoxe, e até que punto non está resolta a integración das nacionalidades neste Reino de España, no que non se considera ás nosas linguas nin como "linguas españolas" no sentido operativo e pragmático, apenas as tratan ás veces con retórica "buenista" que axiña pasa a "malista" en canto te moves un pouco da idea, xeralmente ahistórica e imposible, do que sexa España ou o Reino de España.
Toda a vontade de integración neste Reino, gardando así a súa integridade e a súa existencia, pero a cambio do noso pleno recoñecemento, estrélase contra eses abusos e vólvenos a situar nunha especie de parafranquismo que é insustentable a medio prazo.
Non é agradable pelexar polo obvio, e é hora xa de que rematen estas cousas ridículas que acaban, como en Madrid ao redor do tema das linguas, desprezando a esas linguas de forma explícita, e tamén aos nosos países, na crenza de que xamais poderiamos safarnos de todo iso. No que a min respecta, que non son persoa especialmente conflitiva neste punto do aquí exposto, debo dicir que me sinto cada día máis molesto con todo iso. É unha sensación xeneralizada entre xente da miña contorna da capital.
Se isto pensa xente do PSOE que non pensarán os do PP? Dínnolo nos medios e deben lelos. Todo iso fálanos da dificultade estrutural deste Reino, aínda hoxe, e até que punto non está resolta a integración das nacionalidades neste Reino de España, no que non se considera ás nosas linguas nin como "linguas españolas" no sentido operativo e pragmático, apenas as tratan ás veces con retórica "buenista" que axiña pasa a "malista" en canto te moves un pouco da idea, xeralmente ahistórica e imposible, do que sexa España ou o Reino de España.
Toda a vontade de integración neste Reino, gardando así a súa integridade e a súa existencia, pero a cambio do noso pleno recoñecemento, estrélase contra eses abusos e vólvenos a situar nunha especie de parafranquismo que é insustentable a medio prazo.
Non é agradable pelexar polo obvio, e é hora xa de que rematen estas cousas ridículas que acaban, como en Madrid ao redor do tema das linguas, desprezando a esas linguas de forma explícita, e tamén aos nosos países, na crenza de que xamais poderiamos safarnos de todo iso. No que a min respecta, que non son persoa especialmente conflitiva neste punto do aquí exposto, debo dicir que me sinto cada día máis molesto con todo iso. É unha sensación xeneralizada entre xente da miña contorna da capital.
0 comentários :
Danos a túa opinión