A Academia Galega adicará o Día das Letras do vindeiro ano 2014 ao poeta chairego Xosé María Díaz Castro, segundo acordou na sesión plenaria celebrada onte. O presidente da Academia, Alonso Montero, destacou que Díaz Castro "é un poeta evidente, non é hermético", e sinalou que ter publicado un só poema en vida non é un atranco para este recoñecemento xa que logo "habería tamén que descartar a San Juan de la Cruz como poeta pola brevidade da súa obra".
Xosé María Díaz Castro naceu nos Vilares de Parga-Guitiriz no ano 1914, polo que o recoñecemento da Academia coincidirá co seu centenario, para o que a Asociación Xermolos e o IES Díaz Castro están a preparar un completo programa de actos.
De orixe labrega, ingresou no Seminario de Mondoñedo aos dezasete anos, mais abandoouno en 1936 para se dedicar ao ensino privado en Vilagarcía de Arousa. Cursou a carreira de Filosofía e Letras na especialidade de linguas modernas e en 1948, unha vez licenciado, marchou a Madrid, onde residiu a maior parte da súa vida, para traballar como tradutor en diferentes institucións oficiais e editoras, xa que coñecía case todas as linguas europeas.
En 1961 viu a luz o seu único libro, Nimbos, que o convertiu nunha das voces poéticas máis destacadas das letras galegas do século XX; porén, os seus primeiros poemas xa apareceran na Escolma de poesía galega, IV. Os Contemporáneos, editada por Galaxia en 1955. A singularidade do seu posicionamento estético e ideolóxico e a forza expresiva dos seus versos concédenlle un lugar destacado no panorama da poesía de posguerra.
O universo lírico de Díaz Castro xira á volta do ser humano, o amor, a vida, a morte e o tempo. Tamén encontran espazo na súa escrita a relixiosidade (enfocada desde o ascetismo e desde a necesidade de aprofundar na esencia das cousas) e a preocupación por Galiza; por veces, recorre á paisaxe dunha maneira simbólica para introducir a súa visión sobre a realidade do país.
Díaz Castro revelouse como un grande mestre da técnica versificadora e dos recursos estilísticos. Un dos principais trazos característicos da súa obra, fortemente influída pola lectura dos clásicos antigos e modernos, é a cuidada selección do léxico (a pesar de tender para o emprego de ruralismos e dialectalismos) e o evidente interese pola lingua, que se manifesta nunha poesía elegante e sinxela.
Tras unha vida entragada á investigación, ao ensino e á tradución, faleceu en Lugo en 1989.
0 comentários :
Danos a túa opinión