Carlos Henrique Fernández Coto.-
O Maltrato do Territorio ou da Paisaxe, tamén chamado “Canibalismo Urbanístico” pola súa depredación da man dos humanos, pero cuxo atributo máis popular é o de FEÍSMO, consiste no abuso do noso territorio herdado, o mal gusto na construción de edificacións, en síntese, a hipoteca da nosa paisaxe pola acción humana, que responde a intereses particulares ou por ignorancia.
Se hai algo que distingue a un pobo, alén da lingua é o territorio. Unha nación exerce a súa identidade a través dun espazo xeográfico, da súa territorialidade, na que reflicte a vida do seu pobo, o desenvolvemento, a súa transformación, mesmo a súa decadencia. En resumo, a memoria histórica. Este territorio atesoura, no seu devir histórico, un patrimonio, un acervo construído que é a base da nosa identidade.
O territorio galego é rico e complexo cunha grande riqueza medioambiental e cun patrimonio natural e edificado de altísimo valor, pero con unha alta fraxilidade ambiental.
Durante séculos, o pobo galego foi modelando o territorio para satisfacer as súas necesidades vitais, tomando del os propios materiais (a pedra, a madeira, a terra) e con eles chegar a construír o que hoxe coñecemos como Arquitectura Tradicional, así como os elementos da paisaxe que lle arrodeaba (as pontes, os valados, os socalcos, etc..). Todo construído cos materiais da propia paisaxe, a escala humana, e sen apenas destrución.
Entrado o século pasado, e coa aparición de materiais creados de xeito industrializado (ladrillo, cemento, aluminio), e a aparición das máquinas, que foron un gran avance por poder transformar o terreo con máis forza material pero con menos esforzo humano, comezaron outra depredación do territorio, sen control, proliferando as canteiras, os movementos de terra, a construción rápida en altura, etc.. É certo que acadamos melloras para a sociedade, pero unicamente pensando no día a día, sen nos preocupar polo futuro, nin sequera no noso territorio, base da nosa vida e da nosa memoria histórica.
_Dun tempo a esta parte, xa que logo, asistimos a un deterioro progresivo da nosa contorna, intervindo no territorio sen nos preocupar pola repercusión dos nosos actos sobre el, con actuacións caóticas e desprezables.
_Definiuse o Feísmo como “o conxunto de construcións ou obras humanas que degradan dalgún modo o seu ámbito", se ben non existe aínda un acordo xeneralizado acerca de como aplicar o vocábulo neste contexto, por ser de recente extensión e impreciso como concepto, aínda que o seu uso se estendeu entre certo grupo de expertos en urbanismo e arquitectura.
¡ PODEMOS COMBATELO, CON MEDIDAS PREVENTIVAS E REPARADORAS !
O Parlamento tramita unha Nova Lei do Solo, é o momento de incorporar unha normativa contra o Maltrato do territorio e da paisaxe, Canibalismo urbanístico, ou Feismo.
É por isto que solicitamos aos Voceiros de tódolos grupos con representación no Parlamento que non deixen pasar a OPORTUNIDADE para comezar a combater esta lacra territorial.
Moitas Grazas polo teu apoio. Obrigado. Thanks..!!
0 comentários :
Danos a túa opinión