Galicia en pleno Sturm und Drang


Fermín Bouza

Ando por Galicia tras superar unha viaxe na que o vento, por dúas veces, estivo a piques de facerme voar, unha delas desde unha ponte en pleno Porto de Pedrafita, uns centos de metros no aire, un voo xa de primavera, pero moi sturm und drang e no medio da maior onda de episodios encadeados de corrupción que se deu nunca en democracia, e que son imputables a membros, con frecuencia moi relevantes, do Partido Popular.

Nesas condicións, aínda máis sturm und drang que o mesmo aire furioso, o señor Mariano Rajoy permítese o luxo de facer inmensos reproches e dar extraordinarios consellos deslexitimadores (a lombos das crises) ao seu principal adversario político, o señor Zapatero, coñecido colaborador dos terroristas (en palabras de Mayor Oreja, corroboradas de feito polo mesmo Rajoy e outros leais opositores do mesmo PP). Nin un xesto apenas do que no seu día se chamou sentido de estado, e que corresponde exercer ao mesmo Rajoy.

Aínda sabendo de antemán que todo é culpa de Zapatero, crucifixión de Cristo incluída, por esas e outras moitas imposturas como a citada, sen o menor sentido de estado, o señor Rajoy non acaba de perfilar unha boa imaxe a ollos dos seus posibles electores.

Chegado a Galicia decátome que Feijóo fixo asinar aos de ambalasdúas Caixas un documento de compromiso para chegar a un acordo. É algo chusco, realmente, pero forma parte dunha inxenua posta en escena para capitalizar unha fusión que se vai a facer,se se fai, da man do Banco de España, que é o normal e é o ente que coñece disto, mais alá de simplezas e demagoxias duns e outros. E se se fai deberase ao bo facer do banco e á boa vontade de ambalasdúas Caixas. Máis aló diso hai un amplo cúmulo de desacertos que estiveron a piques de custar a fusión, e aínda poderían facelo. E unha boa sensación dese hai meses: neste pobo desde o que miro o mar da miña terra, e que tiña o galego semiabandonado desde hai moito tempo, vólvese a oir a lingua dos Cancioneros. Algo está a pasar, e as nosas loitas parece que non foron en balde. Hai que seguir con elas.

31 de mar. de 2010

0 comentários :

Danos a túa opinión