Tríptico para Xela Arias

Xoan Xosé Fernández Abella.-

Tríptico para Xela Arias, “Letras Galegas 2021”: Poema I dedicado a ela; II a ela e Luisa Villalta e III ao seu pai.

 

I.                A XELA ARIAS. IN MEMORIAM

 

Para ti, Xela Arias,

existente ou lembranza

-eu creo que existente

no máis alá e triunfante-

van estes versos meus

cheos de admiración

pola túa obra,

pola túa vida,

pola túa persoa.

Núa, valente, audaz,

limpamente sincera,

no teu fermoso e único

Tigres coma cabalos.

Profundamente oposta

a toda hipocrisía

na túa certeira e firme

Denuncia do equilibrio.

No teu Darío a diario,

alta, inefabelmente

maternal.

 

 

 

 

 

E co teu Intempériome

alcanzaches o cume

no de espires a alma.

Excelsa tradutora,

traduciches, tamén,

na túa vida

teus sentires en feitos.

Filla e mais nai,

irmá e compañeira,

familiar ou amiga,

clara autenticidade.

Cheguen a ti estes versos,

de sentida homenaxe,

coa miña admiración

invariábel.

 

Os Tilos, 14 de agosto de 2004

 

Publicado no libro “Xela Arias, quedas en nós” do 2004 e no meu libro “Poemas de amor, loanza, condena e outros” do 2011.


 

II.              PARA LUIS VILLALTA E XELA ARIAS. NA MIÑA ADMIRACIÓN E RECORDO IMBORRABLES

 

Ambas na gloria máis alta,

as dúas, extraordinarias,

digamos Luisa Villalta,

ou digamos Xela Arias.

 

As dúas, extraordinarias,

ambas na gloria máis alta,

xa digamos Xela Arias

ou súa par Luisa Villalta.

 

Combarro, 19/Setembro/2004

3ª Edición de "Poetas na Rúa"

 

Publicado no meu devandito libro do 2011.


E III.   PARA O MEU GRANDE AMIGO E GALEGO EXEMPLAR

VALENTÍN ARIAS LÓPEZ

 

Namorado esencial da nosa Terra,

pedagogo de alta executoria,

premio galego e español,  cal gloria

que a tradución á nosa lingua encerra.

 

 Home de paz e nunca home de guerra,

quixo a escola en galego fiel á Historia

dun pobo asoballado, sen memoria

que longa imposición, cruel, enterra.

 

Amigo dos amigos verdadeiro,

dunha fidelidade acrisolada,

humilde, agradecido, tesoneiro,

 

do seu mestre Avelino a emocionada

lembranza sempre, polo amor senlleiro

que tiña á súa Galiza silenciada.

 

Os Tilos, 14/09/2.013

 

 

Publicado no meu libro “Loanzas sentidas e outros poemas” do 2018.

 

Xoán Xosé Fernández Abella

Os Tilos, 24/Abril/2021

26 de abr. de 2021

0 comentários :

Danos a túa opinión